1. Oud Frans:
- Het Oudfranse woord 'danser' betekent 'dansen' of 'ritmisch bewegen'. Er wordt aangenomen dat het is afgeleid van het Frankische woord 'dansōn'.
- Een andere theorie suggereert dat het woord 'danser' afkomstig is van het Latijnse werkwoord 'saltare', wat ook 'dansen' of 'springen' betekent.
2. Middelengels:
- Het Middelengelse woord 'dauncen' of 'dancen' ontstond in de 13e eeuw en was rechtstreeks ontleend aan de Oudfranse term 'danser'.
3. Germaanse oorsprong:
- Sommige taalkundigen stellen dat de uiteindelijke bron van het woord 'dans' in Germaanse talen ligt, met name in het Proto-Germaanse werkwoord '*dansōjaną', wat 'uitrekken, trekken of uittrekken' betekent. Deze wortel zou verbonden kunnen worden met het idee van ritmische beweging.
4. Mogelijke Keltische invloed:
- Een alternatieve theorie suggereert dat het woord 'dans' mogelijk een Keltische oorsprong heeft. Het Oudierse woord "dansa" en het Welshe woord "ddawns" betekenen beide "dansen" en delen overeenkomsten met het eerder genoemde Germaanse woord.
Concluderend kan worden gezegd dat het woord ‘dans’ een complexe etymologische geschiedenis heeft, met wortels in het Oudfrans, Middelengels, Germaanse talen en mogelijk Keltische invloeden. Elk van deze taalkundige bronnen draagt bij aan de rijke geschiedenis van de term en de associatie ervan met ritmische beweging.