1. Binaire vorm: Dit is de eenvoudigste vorm, bestaande uit twee secties, vaak aangeduid als A en B. De A-sectie wordt meestal herhaald en de B-sectie zorgt voor contrast.
2. Ternaire vorm: Deze vorm is vergelijkbaar met de binaire vorm, maar bevat een derde sectie, vaak aangeduid als C. De C-sectie zorgt voor verder contrast en ontwikkeling van het muzikale materiaal.
3. Rondo-formulier: Deze vorm bestaat uit een terugkerend hoofdgedeelte (A), afgewisseld met contrasterende gedeelten (B, C, D, etc.). Het hoofddeel komt minimaal tweemaal terug en de contrasterende delen zorgen voor afwisseling en ontwikkeling.
4. Variaties: Deze vorm houdt in dat je een eenvoudige melodie of thema neemt en er een reeks variaties op maakt. Elke variatie kan verschillende aspecten van het thema onderzoeken, zoals het ritme, de harmonie of de instrumentatie.
5. Dansvormen: Veel bewegingen in suites zijn gebaseerd op traditionele dansvormen, zoals de allemande, courante, sarabande en gigue. Deze dansen hebben specifieke ritmische patronen en structuren die de bewegingen hun karakter geven.
6. Improvisatie of vrije vorm: Sommige bewegingen in suites kunnen improvisatie of spontaniteit mogelijk maken, waarbij artiesten meer vrijheid hebben om te verkennen en te creëren zonder een strikte vorm te volgen.