Tapdansen is ontstaan uit de Ierse stepdance, een traditionele Ierse dansvorm die ontstond in de 18e en 19e eeuw. Het bevatte ingewikkeld voetenwerk, inclusief snelle en luide percussiegeluiden geproduceerd door de hiel en teen. Ierse immigranten brachten hun danscultuur naar de Verenigde Staten, waar deze zich vermengde met andere muzikale invloeden en uitgroeide tot de kunst van het tapdansen.
Invloed van Afrikaanse dansritmes:
Afrikaanse slaven in de Verenigde Staten hebben aanzienlijk bijgedragen aan de ontwikkeling van tapdans door hun percussieve danstradities te introduceren, zoals de 'juba', een dansvorm met ritmische voetklopjes en lichaamsbewegingen. Afro-Amerikaanse dansers combineerden deze ritmische elementen met Ierse stepdance, waardoor de opkomende tapdansvorm verder werd verrijkt.
Podiumoptredens en Minstrelsy :
Tijdens de late 18e en vroege 19e eeuw werd tapdans een populaire vorm van entertainment in minstreelshows, waar blanke artiesten zwartgeblakerde gezichten gebruikten om de Afrikaans-Amerikaanse cultuur na te bootsen en vaak te karikaturiseren. Deze shows toonden tapdansroutines als onderdeel van de minstreelvoorstelling.
William Henry Lane:"Meester Juba":
Een cruciale figuur in de geschiedenis van het tapdansen is William Henry Lane, ook wel bekend als 'Master Juba'. Hij was een vrije Afro-Amerikaanse danser die begin jaren veertig van de negentiende eeuw bekendheid verwierf vanwege zijn ongelooflijke tapdansvaardigheden. De optredens van Meester Juba hielpen tapdansen bij een breder publiek te brengen en inspireerden andere dansers om de kunstvorm te verkennen en te ontwikkelen.
Ontwikkeling van verschillende stijlen:
Tapdansen bleef zich ontwikkelen en in de loop der jaren ontstonden er verschillende stijlen. Enkele van de opmerkelijke tapdansstijlen die zich hebben ontwikkeld zijn onder meer:
1. Bokken :Een dynamische en fysiek veeleisende stijl die wordt gekenmerkt door acrobatische bewegingen en explosief voetenwerk.
2. Vleugel :Wing is ontstaan uit de Afro-Amerikaanse gemeenschap en staat bekend om zijn gesyncopeerde ritmes, ingewikkeld voetenwerk en improvisatiekarakter.
3. Zachte schoen :Een subtielere stijl die de nadruk legt op sierlijk en ingewikkeld voetenwerk, met minder hoorbare percussiegeluiden.
4. Ritme tikken :Een zeer ritmische en complexe stijl gekenmerkt door snel en nauwkeurig voetenwerk.
5. Hoofing :Hoofering werd oorspronkelijk geassocieerd met vaudeville- en Broadway-optredens en wordt gekenmerkt door lichte, snelle en ritmische tikgeluiden.
Stijg naar mainstream populariteit:
Tapdansen werd in het begin van de 20e eeuw mainstream populair dankzij de opkomst van entertainmentmedia als vaudeville, Broadway, Hollywood-musicals en jazz. Beroemde tapdansers zoals Bill "Bojangles" Robinson, Fred Astaire, Gene Kelly en nog veel meer toonden hun tapdansvaardigheden en hielpen de kunstvorm populair te maken.
Tegenwoordig is tapdansen nog steeds een geliefde dansvorm die wereldwijd wordt beoefend en uitgevoerd. Het is een fundamentele techniek geworden voor veel andere dansvormen, waaronder muziektheater, jazz en hedendaagse dans, en evolueert nog steeds als een dynamische en veelzijdige dansstijl.