Er waren maar weinig vroege films die gesynchroniseerde geluidseffecten of muziek bevatten vanwege technologische beperkingen, en de sound-on-film-technologie was nog in ontwikkeling. Sommige theaters zorgden voor live muzikale begeleiding.
De term 'tijdperk van de stille film' ontstond als een manier om de vroege periode van het filmmaken te onderscheiden van het 'talkie-tijdperk' dat begon met de introductie van gesynchroniseerde geluidstechnologie.