Technische beperkingen:
* geluidsopname: In de vroege dagen van de cinema (eind 19e eeuw) was er geen praktische manier om geluid op te nemen en te synchroniseren met bewegende beelden. De technologie was er nog niet.
* projectoren: Vroege projectoren hadden beperkingen in hun vermogen om afbeeldingen duidelijk te projecteren. Geluid zou een afleiding zijn geweest en de kijkervaring verder gecompliceerd.
Vroege aantrekkingskracht:
* Visuele verhalen vertellen: Stille films waren sterk gebaseerd op visuele verhalen, met behulp van gebaren, gezichtsuitdrukkingen en ondertitels (tekstkaarten) om dialoog en verhaal over te brengen. Dit leidde eigenlijk tot een zeer expressieve en innovatieve vorm van filmmaken.
* Toegankelijkheid: Stille films waren toegankelijk voor een breder publiek, omdat ze niet op gesproken taal vertrouwden om het verhaal te begrijpen. Dit was vooral belangrijk in een wereld waar veel mensen verschillende talen spraken.
* nieuwigheid: Het idee om foto's te bewegen was een nieuwigheid op zich. Mensen waren gefascineerd door de mogelijkheid om beweging te vangen en te projecteren, en stille films boden een nieuwe en opwindende vorm van entertainment.
evolutie:
Stille films waren niet alleen een "stappenpot" voor "talkies". Ze waren een aparte kunstvorm met hun eigen esthetische en verhalenvertellingsconventies. De uitvinding van geluid in de late jaren 1920 was een revolutionaire verandering, maar het maakte het belang van stille film niet ongeldig.
Samenvattend zijn stille films geboren uit technische noodzaak en geëvolueerd tot een unieke en krachtige vorm van expressie. Ze waren een resultaat van zowel technologische beperkingen als de creatieve vindingrijkheid van vroege filmmakers.