Flashbacks kunnen op verschillende manieren worden gecreëerd, maar de meest gebruikelijke techniek is het gebruik van een fade-in- en fade-out-effect om de overgang tussen het heden en het verleden te bewerkstelligen. Flashbacks kunnen ook van het heden worden gescheiden door een verandering in belichting, camerawerk of montagestijl.
Flashbacks kunnen een effectieve manier zijn om een verhaal te vertellen, maar je moet er verstandig en spaarzaam mee omgaan. Als flashbacks te vaak worden gebruikt, kunnen ze de stroom van het verhaal verstoren en het publiek in verwarring brengen.
Hier zijn enkele voorbeelden van gedenkwaardige flashbacks in films:
* In Citizen Kane (1941) worden flashbacks gebruikt om het verhaal van Kane's leven te vertellen, vanaf zijn kindertijd tot zijn opkomst als krantenmagnaat.
* In The Godfather (1972) worden flashbacks gebruikt om het vroege leven van Vito Corleone, de patriarch van de misdaadfamilie Corleone, te laten zien.
* In Goodfellas (1990) worden flashbacks gebruikt om de opkomst en ondergang van Henry Hill te volgen, een gangster die van voetsoldaat uitgroeide tot een topcrimineel.
* In Pulp Fiction (1994) worden flashbacks gebruikt om de niet-lineaire verhalen te vertellen van vier verschillende personages wier levens elkaar op onverwachte manieren kruisen.
* In Memento (2000) worden flashbacks gebruikt om het verhaal te vertellen van een man die aan anterograde amnesie lijdt, een aandoening die hem ervan weerhoudt nieuwe herinneringen te vormen.