Een ander keerpunt was Schindlers ontmoeting met de wreedheid van het naziregime uit de eerste hand. Getuige zijn van de liquidatie van het getto tijdens de Plaszow-operatie en de schrijnende omstandigheden in het concentratiekamp dwongen hem de erbarmelijke omstandigheden het hoofd te bieden en motiveerden hem om beslissender actie te ondernemen om de levens van zijn Joodse arbeiders te beschermen.
Schindlers vrouw, Emilie Schindler, speelde ook een cruciale rol bij het vormgeven van zijn keuzes en acties. Ze steunde actief zijn reddingspogingen en bood emotionele en praktische hulp. Emilie's onwankelbare vastberadenheid en pleidooi voor het welzijn van de vervolgde Joodse individuen hebben ongetwijfeld Schindlers inzet om levens te redden beïnvloed.
Het is vermeldenswaard dat de transformatie van Schindler geleidelijk verliep en dat hij niet van de ene op de andere dag van een winstgedreven industrieel naar een redder overstapte. Tijdens zijn reis worstelde hij met persoonlijke, morele en financiële conflicten. De opeenstapeling van externe druk en persoonlijke ervaringen hebben gezamenlijk bijgedragen aan het harde duwtje in de rug dat Schindler ertoe dwong opmerkelijke stappen te ondernemen om levens te redden tijdens de Holocaust.