1. Bijbelse toespelingen:
- "Daniël komt tot oordeel" :Shylocks verwijzing naar de bijbelse profeet Daniël verwijst naar zijn rol bij het interpreteren van dromen en het vellen van oordelen. Het suggereert Shylocks streven naar een rechtvaardig oordeel en weerspiegelt de morele dimensie van het stuk.
- "Jezu!" :Antonio's uitroep, "Jesu!" wanneer hij verrast wordt, roept hij de naam van Jezus aan, wat de verkenning van religieuze thema's en morele conflicten in het stuk onderstreept.
2. Klassieke mythologie:
- Jason en het Gulden Vlies :Bassanio's zoektocht om de juiste kist te kiezen verwijst naar de Griekse mythe van Jasons zoektocht naar het Gulden Vlies. Deze toespeling voegt een avontuurlijk element toe aan de kistscène en symboliseert het nastreven van rijkdom en fortuin.
3. Griekse filosofie:
- "De kwaliteit van barmhartigheid staat niet onder druk" :Portia's beroemde toespraak over barmhartigheid verwijst naar het stoïcijnse concept van 'clementia' of barmhartigheid. Dit idee resoneert met de verkenning van het evenwicht tussen gerechtigheid en barmhartigheid in het stuk.
4. Romeinse geschiedenis:
- "Het pond vlees" :Het centrale conflict draait om Shylocks vraag naar 'een pond vlees'. Dit concept is afgeleid van de "lex talionis" of wet van vergelding in het oude Romeinse recht, en voegde een gevoel van historische authenticiteit toe aan de juridische dilemma's van het stuk.
5. Elizabethaanse populaire cultuur:
- "Het is niet alles goud wat glinstert" :Dit gezegde, dat vaak aan Shakespeare zelf wordt toegeschreven, waarschuwt tegen oppervlakkige oordelen. Het vindt relevantie in de verkenning van schijn versus realiteit in het stuk, vooral in de geldleningspraktijken van Shylock en de kistkeuzes.
6. Literaire werken:
- "De Prins van Marokko" :De verwijzing naar de Prins van Marokko verwijst naar het toneelstuk 'The Jew of Malta' van Christopher Marlowe, waarin een joodse geldschieter genaamd Barabas te zien was. Deze intertekstuele connectie verrijkt de weergave van Shylock en voegt diepte toe aan de verkenning van Joodse stereotypen.
Door deze toespelingen op te nemen, versterkt Shakespeare The Merchant of Venice met literaire, culturele en historische lagen. Deze referenties vergroten de thematische reikwijdte van het stuk, bieden inzicht in de motivaties en conflicten van de personages en nodigen het publiek uit om deel te nemen aan bredere morele en filosofische discussies die verder gaan dan de directe context van het verhaal.