Wat is extreem personalisme?

Extreem personalisme is een geloofssysteem dat het primaat van de individuele persoon benadrukt, en doorgaans de noties van groepsidentiteit, instituties of universele waarheden bagatelliseert of zelfs verwerpt. In zijn meest extreme vorm kan extreem personalisme leiden tot solipsisme of nihilisme, waarbij individuen leven voor een persoonlijke ervaring van plezier, terwijl ze universele principes ontkennen.

Dit filosofische concept heeft verschillende gebieden zoals psychologie, antropologie en onderwijs beïnvloed vanwege de focus op subjectieve ervaring. Individuen met neigingen tot extreem personalisme beschouwen hun persoonlijke interesses of gevoelens als van ultiem belang, ongeacht sociale normen of morele grenzen.

De wortels van extreem personalisme kunnen liggen in de existentiële filosofie, die zich vaak bezighoudt met kwesties als keuzevrijheid en individuele keuzevrijheid. Maar hoewel veel moderne en postmoderne filosofie ook rekening houdt met culturele of institutionele elementen, ontwikkelden sommige denkers, zoals de Duitse filosoof Max Stirner (1806-1856), ideeën waarin de nadruk werd gelegd op extreme individuele autonomie als het centrale concept in hun ideeën.