* De waarschuwing van de waarzegger: In Act 1 waarschuwt de waarzegger Caesar om "Pas op voor de ides van maart." Hoewel Caesar hem afwijst, impliceert het feit dat hij zich bewust is van de waarschuwing en zelfs erkent ("hij is een dromer") een niveau van bewustzijn, misschien zelfs een vleugje bezorgdheid, tegenover het voorteken.
* de droom van Calpurnia: Calpurnia heeft een levendige droom over het standbeeld van Caesar, dat ze interpreteert als een slecht voorteken. Deze droom, hoewel niet die van Caesar, wordt hem gepresenteerd als een teken, en zijn aanvankelijke terughoudendheid om naar de senaat te gaan kan worden geïnterpreteerd als een bijgelovige reactie op haar angsten. Hij overschrijft uiteindelijk echter zijn zorgen en besluit te gaan.
* Caesar's afwijzende houding: Gedurende Act 2 verwerpt Caesar herhaaldelijk voortekenen en waarschuwingen. Dit kan worden geïnterpreteerd als een manier om zijn vertrouwen en controle aan te tonen. Het kan echter ook worden gezien als een dekmantel voor een dieper geloof in de kracht van deze tekenen, vooral in het licht van de andere voorbeelden.
Het is belangrijk op te merken dat Shakespeare nooit expliciet het geloof van Caesar in voortekenen vermeldt. De interpretatie van deze instanties blijft open voor het publiek. Deze scènes wijzen echter op de mogelijkheid dat Caesar op zijn minst bewust is van de kracht van voortekenen en misschien zelfs een zekere mate van bijgelovig geloof vasthouden.