De volledige context van het gedicht "The Music of the Spheres" van Arthur Symons luidt als volgt:
Jij bent de muziek zolang de muziek duurt,
En is de echo van de muziek nog steeds,
Wanneer de laatste trillende toon van de luit voorbij is,
En stilte neemt de plaats in van geluid of vaardigheid.
Deze regels illustreren het idee dat zelfs als de fysieke aanwezigheid van een persoon er niet meer is, zijn geheugen, invloed en de positieve impact die hij op anderen had, als een echo blijven resoneren. Net zoals muziek een blijvende indruk achterlaat, zelfs nadat deze is gestopt met spelen, laten individuen een blijvende erfenis na door de levens die ze aanraken en de ervaringen die ze delen.
In wezen is 'Jij bent de muziek zolang de muziek duurt' een herinnering dat elk moment, elke ontmoeting en elke verbinding die we maken een diepgaande betekenis en betekenis heeft. Zolang we leven en betekenisvolle interacties aangaan, blijft de muziek van ons bestaan spelen en laat een blijvende melodie achter in de harten van de mensen om ons heen.