Er zijn een paar redenen waarom D mineur als een droevige toonsoort kan worden gezien. Ten eerste bevat het een aantal dissonante intervallen, zoals de tritonus (tussen de noten F en B) en de verminderde kwint (tussen de noten C en F♯). Deze intervallen kunnen een gevoel van spanning en ongemak veroorzaken. Bovendien is de toonsoort D mineur relatief donker en laag in vergelijking met andere toonsoorten, wat kan bijdragen aan de sombere sfeer.
Het is echter belangrijk op te merken dat de toonsoort D mineur niet altijd wordt gebruikt om verdriet uit te drukken. Het kan ook worden gebruikt om een breed scala aan andere emoties uit te drukken, zoals verlangen, spijt en zelfs woede. Mozarts opera Don Giovanni bevat bijvoorbeeld verschillende scènes in D mineur die de schuldgevoelens en het wroeging van het personage uitdrukken.
Uiteindelijk wordt de betekenis van een bepaald muziekstuk bepaald door de intentie van de componist, en niet door de toonsoort waarin het is geschreven. De toonsoort D mineur kan echter vaak een sterke emotionele context bieden voor een muziekstuk, en dat is ook zo. een toonsoort die door veel grote componisten is gebruikt om enkele van hun meest memorabele werken te creëren.