1. Absolute toonhoogte: In absolute toonhoogte, wat verwijst naar het vermogen om een toonhoogte te identificeren of te produceren zonder enige referentie, wordt "a" gebruikt om een specifieke toonhoogte aan te duiden. Midden A (A4), dat 440 Hz is, kan bijvoorbeeld 'a' worden genoemd.
2. Naam van notitie: In de standaardmuzieknotatie is "a" de letternaam die is toegewezen aan de zesde noot van de chromatische toonladder. Het kan dienovereenkomstig worden weergegeven op de notenbalklijnen of -ruimten, en wordt vaak gecombineerd met voortekens (# of b) om scherpe of vlakke variaties aan te geven.
3. Akkoordnotatie: In akkoordnotatie kan "a" worden gebruikt om verschillende soorten akkoorden weer te geven. Bijvoorbeeld:
- "Am" staat voor A mineur akkoord.
- "Amaj" of "A" (zonder modificator) vertegenwoordigt een A-majeurakkoord.
- "A7" of "A dominant septiem" verwijst naar een A dominant septiemakkoord.
4. Een tempo: In muzikale terminologie betekent "een tempo" het terugkeren naar het oorspronkelijke tempo of de oorspronkelijke snelheid van het stuk na een tijdelijke verandering. Het instrueert muzikanten om het oorspronkelijke tempo te hervatten dat eerder in de muziek is vastgelegd.
5. Dynamische markering: "a" kan af en toe worden aangetroffen als een dynamische markering in sommige muzieknotatiesystemen. Het staat doorgaans voor 'a piacere', wat 'naar goeddunken van de uitvoerder' of 'naar eigen goeddunken' betekent. Dit geeft aan dat de uitvoerder enige vrijheid heeft in interpretatie, inclusief dynamiek, snelheid of versiering.
6. Italiaanse muziekterm: In de Italiaanse muziekterminologie kan "a" in composities worden gebruikt om specifieke instructies over te brengen, zoals:
- "een due" (voor twee spelers)
- "a due voci" (voor twee stemmen)
- "a capella" (zonder instrumentale begeleiding)
7. Tonaliteit en toonsoort: In muziektheorie en -analyse kan "a" worden gebruikt om een specifieke toonsoort of tonaliteit aan te duiden. Wanneer "a" de grondtoon van een majeur-toonsoort is, ontstaat de A-majeur-toonsoort. Op dezelfde manier, wanneer "a" de eerste graad (tonicum) van een mineur-toonsoort is, verwijst dit naar de A-mineur-toonsoort.
De specifieke implicatie van 'a' in muziek hangt af van de context waarin het wordt gebruikt, of het nu gaat om toonhoogte, nootnaam, akkoordnotatie, terminologie of muzikale instructies.