1. De tekenreekslengte verkorten:
Om de toonhoogte van een snaar te vergroten, moet je de vibratielengte verkleinen. Dit doe je door de snaar tegen een fret te drukken (bij snaarinstrumenten met frets) of door de snaar met je vingers tegen te houden (bij fretloze instrumenten zoals de viool of contrabas). Door de snaar in te korten wordt het gedeelte dat mag trillen kleiner.
2. De snaarspanning verhogen:
Wanneer je de snaar tegen de fret drukt of met je vinger stopt, vergroot je ook de spanning in de snaar. Hoe strakker de snaar, hoe hoger de toonhoogte.
3. Snellere snaartrillingen:
Naarmate de snaarspanning toeneemt, wordt de snaar stijver en is hij beter bestand tegen uitrekken. Hierdoor gaat de snaar sneller trillen, waardoor een geluidsgolf met een hogere frequentie ontstaat.
4. Tonale verandering:
Naast het veranderen van de toonhoogte, heeft het veranderen van de spannings- en trillingseigenschappen van de snaar ook invloed op de toon en het timbre. De noot kan helderder en intenser worden, of een andere harmonische kwaliteit krijgen, afhankelijk van het instrument en de speeltechniek.
5. Vingerplaatsing:
De exacte positie en druk die wordt uitgeoefend bij het stoppen van de snaar beïnvloeden de intonatie en helderheid van de noot. Een juiste plaatsing en techniek van de vingers zijn essentieel voor het produceren van noten met een goede toonhoogte en toonkwaliteit.
Door de snaarlengte en -spanning aan te passen, kun je de toonhoogte regelen en verschillende noten op één snaar produceren. Dit principe is van toepassing op alle snaarinstrumenten, of ze nu frets hebben of niet.