De uitvinding van de fonograaf: Edison ontwikkelde en introduceerde de fonograaf in 1877. Dit apparaat bracht een revolutie teweeg in de audiotechnologie doordat mensen relatief gemakkelijk geluid konden opnemen en afspelen. Vóór de grammofoon werd muziek vooral ervaren door middel van liveoptredens of bladmuziek.
Opnamemuzikanten: De fonograaf van Edison werd een favoriet instrument voor het opnemen van muzikanten uit verschillende genres. Artiesten uit verschillende muziekstijlen, van klassiek tot folk, namen hun muziek op zijn apparaten op, waardoor deze toegankelijk werd voor een breder publiek.
Verspreiding van muziek: Opgenomen muziek in de vorm van fonograafcilinders verspreidde zich snel over het land dankzij verbeterde productie-, opname- en distributiemethoden. Mensen uit verschillende regio's konden naar muziek luisteren die niet alleen lokaal populair was, waardoor hun muzikale horizon werd verruimd.
Openbare optredens: De populariteit van muziekopnames leidde tot verschillende vormen van openbare optredens, zoals grammofoonconcerten en 'wassenbeeldenmusea', waar individuen een kleine vergoeding betaalden om naar muziek of gesproken verhalen te luisteren die op wascilinders waren opgenomen. Deze evenementen trokken grote menigten die op zoek waren naar entertainment.
Commerciële productie: Het bedrijf van Thomas Edison, Edison Records, werd een van de eerste en belangrijkste platenmaatschappijen ter wereld. Door beroemde artiesten en muzikanten op te nemen, hielp Edison een markt voor opgenomen muziek te creëren en droeg hij bij aan de opkomst van platenlabels.
De fonograaftechnologie van Edison opende nieuwe mogelijkheden voor muzikanten, ondernemers en consumenten om op nieuwe en toegankelijke manieren met muziek om te gaan. Het vormde het toneel voor de snelle groei van de muziekindustrie en creëerde ruimte voor de verspreiding en waardering van diverse muziekgenres die geografische en sociale grenzen overstegen.