De vervaltijd is de hoeveelheid tijd die een geluid nodig heeft om van het piekniveau naar een bepaald niveau te dalen, meestal gemeten in milliseconden (ms) . Een kortere vervaltijd zal resulteren in een meer staccato of abrupt geluid, terwijl een langere vervaltijd zal resulteren in een meer aanhoudend of galmend geluid. De vervaltijd kan worden geregeld met behulp van een verscheidenheid aan effecten, zoals nagalm, vertraging en compressie.
Verval kan ook worden gebruikt om speciale effecten te creëren, zoals opzwellen en vervagen. Bij een zwellend effect wordt de vervaltijd in de loop van de tijd geleidelijk verlengd, waardoor het geluid geleidelijk luider wordt. Bij een fading-effect wordt de vervaltijd geleidelijk korter, waardoor het geluid geleidelijk zachter wordt.
Hier zijn enkele voorbeelden van hoe verval in verschillende instrumenten wordt gebruikt:
- Bij een piano wordt de vervaltijd bepaald door de lengte van de snaren en de hoeveelheid vilt die wordt gebruikt om de snaren te dempen.
- Bij een gitaar wordt de vervaltijd bepaald door de houtsoort die voor de body van de gitaar wordt gebruikt, de dikte van de snaren en de hoeveelheid sustain die door de pickups van de gitaar wordt geproduceerd.
- In een synthesizer wordt de vervaltijd bepaald door de instellingen van de envelopgenerator.
Verval is een essentieel element van geluidssynthese en kan worden gebruikt om een grote verscheidenheid aan verschillende geluiden te creëren . Door te experimenteren met verschillende vervaltijden en effecten, kun je je eigen unieke geluiden en muzikale texturen creëren.