Grote tiende:Een grote tiende bestaat uit acht hele tonen en één halve toon. Het interval tussen C en E ♭ zou bijvoorbeeld een grote tiende zijn, aangezien het de acht noten C, D, E, F, G, A, B ♭ en C omvat, met een extra halve toon van C tot D ♭.
Kleine tiende:Een kleine tiende bestaat uit acht hele tonen. Het interval tussen C en D zou bijvoorbeeld een kleine tiende zijn, omdat het de acht noten C, D, E, F, G, A, B ♭ en C omvat.
De specifieke notatie voor een tiende in een muziekstuk hangt af van de muzikale context en het beoogde effect. In een akkoordprogressie kan een tiende bijvoorbeeld worden aangegeven met een "10" of "maj10" symbool, terwijl deze in een melodie kan worden genoteerd als een specifiek interval tussen noten.
Over het algemeen verwijst de term "tien" in de muziek naar het interval van een tiende, wat een groot melodisch of harmonisch interval is dat tien diatonische stappen beslaat.