Parallelle toonsoorten worden in klassieke muziek vaak gebruikt om contrast te creëren tussen twee delen van een stuk. Een stuk in de toonsoort C majeur kan bijvoorbeeld moduleren naar de toonsoort A mineur voor een sectie in een andere stemming of tempo.
Parallelle toetsen kunnen ook worden gebruikt om interessante harmonische effecten te creëren. Als u bijvoorbeeld een akkoord in de ene parallelle toonsoort speelt over een akkoord in de andere, kan dit een gevoel van spanning of dissonantie creëren.
Hier is een tabel met alle parallelle sleutels:
| Majeur-sleutel | Mineur toonsoort |
|---|---|
| C majeur | Een minderjarige |
| G majeur | E mineur |
| D majeur | B mineur |
| Een grote | F♯ mineur |
| E majeur | C♯ klein |
| B-majeur | G♯ klein |
| F♯ majeur | D♯ mineur |
| C♯ groot | A♯ klein |
| F majeur | D mineur |
| Bes majeur | G mineur |
| Es majeur | C mineur |
| Ab majeur | F mineur |
Het begrijpen van het concept van parallelle toonsoorten is essentieel voor muziektheorie en compositie. Het kan worden gebruikt om interessante en complexe harmonische progressies te creëren, maar ook om contrast en variatie binnen een muziekstuk te bieden.