De glazen harp werd in de 18e eeuw uitgevonden door Benjamin Franklin, die zich liet inspireren door het geluid van natte vingers op de randen van wijnglazen. Franklins instrument, dat hij de "armonica" noemde, bestond uit een reeks van 37 glazen schalen, afgestemd op verschillende toonhoogtes en gemonteerd op een draaiende as. De speler ging bij het instrument zitten en draaide de spil terwijl hij met zijn natte vingers langs de randen van de kommen streek, wat een betoverend en buitenaards geluid produceerde.
De glazen harp werd snel populair in Europa en werd een favoriet instrument van veel opmerkelijke muzikanten, waaronder Mozart, Beethoven en Schubert. Het instrument kreeg echter ook te maken met enige controverse en kritiek vanwege de vermeende negatieve effecten op de gezondheid van artiesten, die naar verluidt aan angst, depressie en andere ziekten leden. Als gevolg hiervan raakte de glazen harp in de 19e eeuw uit de gratie en werd relatief obscuur.
De laatste jaren is er een hernieuwde belangstelling voor de glazen harp en zijn unieke klank. Hedendaagse componisten en muzikanten hebben het instrument in hun werken verwerkt en er zijn verschillende moderne versies van de glazen harp ontwikkeld, waaronder de "Crystal Singing Bowls" en de "Verrillon". Deze moderne glazen harpen zijn gemaakt van hoogwaardig kristal of loodglas en produceren een rijk en resonerend geluid dat zeer gewaardeerd wordt bij meditatie, geluidstherapie en spirituele oefeningen.
Het bespelen van de glazen harp vereist een delicate aanraking en een bepaald vaardigheidsniveau. De speler moet met natte vingers over de randen van de glazen kommen wrijven, waarbij hij verschillende graden van druk en snelheid gebruikt om verschillende toonhoogtes en toonkwaliteiten te produceren. De schalen kunnen ook zachtjes worden aangeslagen om een percussief effect te creëren. De muziek geproduceerd door de glazen harp is vaak improvisatie, waardoor de speler de inherente expressiviteit van het instrument kan verkennen en een breed scala aan soundscapes kan creëren.
Het geluid van de glazen harp is werkelijk uniek en boeiend. Het wordt gekenmerkt door zijn etherische, belachtige tonen en zijn vermogen om noten langdurig aan te houden. Het timbre van de glazen harp wordt beschreven als hemels, engelachtig en buitenaards, waardoor het een perfect instrument is voor het creëren van een sfeer van rust, sereniteit en mystiek.