1. Weerstand: Hardere rieten bieden meer weerstand tegen de luchtstroom als je in de saxofoon blaast. Dit vereist een sterkere embouchure (de manier waarop je je mond en lippen vormt) en meer ademdruk om geluid te produceren.
2. Toon: Hardere rieten produceren over het algemeen een helderdere en doordringendere toon. Ze hebben de neiging de hoge harmonischen van het geluidsspectrum van het instrument te benadrukken, waardoor het geluid scherper of scherper wordt.
3. Volume: Hardere rieten produceren doorgaans een luider geluid dan zachtere rieten.
4. Intonatie: Hardere tongen vereisen mogelijk een kleine aanpassing van de stemming van de saxofoon, omdat ze de algehele toonhoogte van het instrument verhogen.
5. Controle en articulatie: Hardere rieten kunnen zorgen voor een betere controle en articulatie voor ervaren saxofonisten die de nodige embouchure en techniek hebben ontwikkeld. Ze zorgen voor nauwkeuriger en responsiever tong- en staccatospel.
6. Uithoudingsvermogen: Spelen met hardere rieten vereist meer fysieke inspanning, dus het kan vermoeiender zijn voor beginners of spelers met zwakkere embouchures. Zachtere rieten zijn mogelijk geschikter voor langere speelsessies.
Over het algemeen hangt de keuze van de riethardheid af van het vaardigheidsniveau, de muziekstijl en persoonlijke voorkeuren van de speler. Beginnende saxofonisten beginnen vaak met zachtere rieten om hun embouchure en techniek te ontwikkelen, terwijl meer ervaren spelers misschien de voorkeur geven aan hardere rieten voor specifieke muzikale contexten of genres.