Pitch: De belangrijkste verandering is een verhoging van de toonhoogte. Naarmate de snaren strakker worden, worden ze strakker, waardoor de spanning toeneemt. Deze hogere spanning zorgt ervoor dat de snaren sneller trillen, waardoor hogere tonen ontstaan.
Timbre: Het aanspannen van de snaren heeft ook invloed op het timbre of de toonkwaliteit van de viool. Het timbre wordt helderder en helderder, met een meer uitgesproken focus op de hogere frequenties. Dit komt omdat de strakkere snaren meer boventonen en harmonischen produceren, wat rijkdom en complexiteit aan het geluid toevoegt.
In stand houden: De duurzaamheid, of de tijdsduur dat een noot hoorbaar is nadat deze is gespeeld, wordt ook beïnvloed door de snaarspanning. Strakkere snaren hebben een kortere duurzaamheid in vergelijking met lossere snaren. Dit komt omdat de verhoogde spanning ervoor zorgt dat de snaren sneller dempen, wat resulteert in een kortere vervaltijd voor het geluid.
Volume: Het volume of de luidheid van het geluid kan ook worden beïnvloed door de snaarspanning. Over het algemeen hebben strakkere snaren de neiging om luidere geluiden te produceren, omdat de verhoogde spanning een efficiëntere overdracht van energie van de strijkstok naar de snaren mogelijk maakt. Het is echter belangrijk op te merken dat andere factoren, zoals boegdruk en techniek, ook bijdragen aan het totale volume.
Speelbaarheid: Het aanspannen van de snaren kan het moeilijker maken om viool te spelen, vooral voor beginners of spelers met kleinere handen. De verhoogde spanning vereist meer druk van de vingers om de snaren naar beneden te drukken, wat fysiek veeleisend kan zijn.
Het aanpassen van de snaarspanning op een viool is een cruciaal onderdeel van het bereiken van de gewenste klank en speelbaarheid. Violisten experimenteren vaak met verschillende snaarspanningen om de perfecte balans te vinden die past bij hun speelstijl en muzikale voorkeuren.