Hier is een meer gedetailleerde uitleg van het proces:
1. De speler blaast lucht in het riet van de fagot . Het riet is een dun stukje riet dat aan het uiteinde van het bocal van de fagot wordt bevestigd . Wanneer lucht in het riet wordt geblazen, trilt het snel, waardoor geluidsgolven ontstaan.
2. De geluidsgolven reizen door het lichaam van de fagot . Het lichaam van de fagot is een lange, holle buis van hout of metaal. Het lichaam versterkt de geluidsgolven en geeft de fagot zijn karakteristieke toon.
3. De geluidsgolven verlaten de fagot via de bel . De bel is een grote, uitlopende opening aan het einde van de fagot. De bel helpt de geluidsgolven te projecteren en het geluid van de fagot luider te maken.
De toonhoogte van het geluid geproduceerd door een fagot hangt af van de lengte van het lichaam van het instrument. Langere instrumenten produceren lagere toonhoogtes, terwijl kortere instrumenten hogere toonhoogtes produceren. Fagotten zijn er in verschillende maten, van de contrafagot, de grootste fagot met de laagste toon, tot de piccolofagot, de kleinste fagot met de hoogste toon.
De fagot is een veelzijdig instrument waarmee je een grote verscheidenheid aan muziek kunt spelen, van klassiek tot jazz tot hedendaags. Het is een belangrijk lid van het orkest en wordt ook in veel kamermuziekensembles gebruikt.