Door het hele nummer heen brengen de teksten de frustratie over van het gevoel gevangen of tegengehouden te worden door omstandigheden, maatschappelijke normen of persoonlijke worstelingen. Het refrein benadrukt het verlangen naar verandering en de vastberadenheid om los te komen van deze beperkingen:
(Koor)
‘Zo geboren, maar zo zal ik niet leven
Vecht terug, ik zal niet toegeven aan al hun feiten
Ik heb hard gevochten en op die manier elke stap gevochten
Ik ben niet je gewone machine"
Het lied suggereert dat de hoofdpersoon al lange tijd tegen deze omstandigheden vecht en weigert zich te conformeren of gedefinieerd te worden door externe krachten. De teksten impliceren ook dat ze te maken hebben gehad met kritiek of oordeel van anderen, wat hun vastberadenheid om los te komen nog verder aanwakkert.
De brug versterkt deze boodschap van veerkracht en de weigering om zich te laten tegenhouden door de verwachtingen van anderen:
(Brug)
‘Ik zal die twijfel aanvaarden en hem als een kroon dragen
En met elk woord breek ik een gebouw af
Ik laat ze niet winnen, ik laat ze niet zeggen
Ik laat ze dit niet allemaal wegnemen"
Hier kiest de hoofdpersoon ervoor om de twijfels en kritiek te omarmen als een bron van kracht en motivatie. Ze weigeren anderen hun pad te laten bepalen en zijn vastbesloten de obstakels op hun pad te overwinnen.
Uiteindelijk dient ‘Born Like This’ als een krachtig volkslied van zelfacceptatie en de niet aflatende vastberadenheid om los te komen van beperkende maatschappelijke normen en verwachtingen.