In een wereld van duisternis en wanhoop,
Waar schaduwen opdoemen en koude wind waait,
Er klopt een hart, een skeletvorm,
Een baken van hoop, in een plaats van storm.
(Pre-refrein)
Skelly hart, een ritme onnoemelijk,
In een crypte, een verhaal dat nog moet worden verkocht.
Door de scheuren stroomt de levenspuls,
Een melodie die voor altijd zweeft.
(Vers 2)
Met ogen die glanzen als etherisch licht,
Skelly-hart doorziet de eindeloze nacht,
Geen vlees of bloed, toch woont er een ziel,
Een vat voor liefde, zoals de legende zegt.
(Koor)
Skelly hart, het klopt met gratie,
In een rijk waar angst zijn plaats vindt.
Een herinnering dat zelfs bij de dood
Liefde kan transcenderen, met elke levende ademhaling.
(Vers 3)
Het fluistert geheimen van vergeten kennis,
Van oude tijden en veldslagen van weleer,
De geheimen die het bevat, kan alleen het overbrengen,
Aan degenen die durven luisteren, met een moedig hart.
(Brug)
Door de gangen van de metro,
Waar echo's weerklinken en echo's in overvloed aanwezig zijn,
Het skelly hart houdt de tijd bij met het besluit van het lot,
Een constante aanwezigheid, voor alle eeuwigheid.
(Koor)
Skelly hart, het klopt met gratie,
In een rijk waar angst zijn plaats vindt.
Een herinnering dat zelfs bij de dood
Liefde kan transcenderen, met elke levende ademhaling.
(Outro)
In de diepte schuilt een vonk van liefde,
Skelly-hart, een symbool, voor altijd blijft het bestaan,
In de uitgestrektheid van de duisternis, een leidend licht,
Een bewijs van de eeuwige macht van de liefde.