Hier is een diepere analyse van het nummer:
1. Verlies van controle :De openingsregels van het nummer zetten de toon:"Ik wil het licht voelen, maar ik kan alleen het donker zien..." De hoofdpersoon drukt zijn verlangen uit naar een beter pad, maar voelt zich gevangen in een cyclus van duisternis. Ze beschrijven dat ze zich verloren en onbeheerst voelen, alsof ze niet in staat zijn de weg terug te vinden naar een betere, positievere plek.
2. Dierlijke metaforen :Door het hele nummer heen zijn er herhaaldelijk verwijzingen naar dieren en wildheid. De hoofdpersoon vergelijkt zichzelf met een ‘zwervend dier’ en een ‘beest’, wat een transformatie naar een meer primaire, ongecontroleerde toestand suggereert. Deze beelden vertegenwoordigen het verlies van rationeel denken en terughoudendheid.
3. Intern conflict :Het nummer legt de innerlijke onrust vast die de hoofdpersoon ervaart terwijl ze worstelen met hun duistere impulsen. Ze zingen:"Ik vind het moeilijk om te nemen wat er komt zonder eraan te denken om weg te gaan. Dus blijf ik en doe alsof, totdat de waarheid over me heen komt", wat hun strijd om deze gevoelens te onderdrukken benadrukt.
4. Twijfelacties :Het refrein brengt een gevoel van spijt en zelfbezinning teweeg. De hoofdpersoon vraagt:"Waar is de man die ik was? Hoe is dit met mij gebeurd?" Ze beginnen hun keuzes en daden in twijfel te trekken en uiten wroeging en een verlangen om terug te keren naar hun vroegere, onschuldigere zelf.
5. Verdrinking en isolatie :De regels:"Ik ben dieper weggezonken in een zee van mijn eigen zonden. Ik heb niemand anders dan mezelf de schuld te geven, ik heb deze muren gebouwd om mezelf in bedwang te houden", brengen een gevoel van isolement en zelfopgelegde gevangenschap over . De hoofdpersoon voelt zich gevangen in hun spiraal van zelfvernietiging.
6. Ontbreken :In de brug vindt er een verschuiving plaats terwijl ze zingen:"Ik moet me losmaken uit deze kooi waarin ik zit." Ze drukken een verlangen uit om te ontsnappen aan de duisternis die hen verteert en een weg terug naar de oppervlakte te vinden, wat een hoop op verlossing impliceert.
Over het geheel genomen onderzoekt "Animal I Have Become" thema's als zelfreflectie, spijt en de strijd tegen innerlijke demonen. Het benadrukt de spanning tussen het menselijke verlangen naar goedheid en de neiging tot destructieve impulsen, waardoor een gevoel van wanhoop en de zoektocht naar innerlijke vrede en zelfbeheersing wordt overgebracht.