In een land van overvloedige velden,
Waar de rivieren zachtjes bezinken,
Ligt de stad die we graag thuis noemen,
Biñan, onze liefste, we zullen nooit ronddwalen.
(Koor)
Biñan, Biñan, onze harten branden vurig,
Voor je betoverende schoonheid, bij elke beurt.
Met dankbaarheid en trots verheffen wij onze stem,
Laat onze eenheid zich verheugen in deze hymne.
(Vers 2)
Onder de azuurblauwe hemel,
Waar dromen vrij vliegen,
Het gelach van kinderen vult de lucht,
In deze stad is hun toekomst zo helder en eerlijk.
(Koor)
Biñan, Biñan, onze harten branden vurig,
Voor je betoverende schoonheid, bij elke beurt.
Met dankbaarheid en trots verheffen wij onze stem,
Laat onze eenheid zich verheugen in deze hymne.
(Brug)
Door de jaren heen ontvouwen herinneringen zich,
Generaties hebben onze parel gevormd.
De verhalen van helden, legendes zo groots,
Geef de fakkel door aan dit gezegende land.
(Vers 3)
Vooruitgang ontvouwt zich met elke dag die voorbijgaat,
Toch blijft de traditie bestaan, die ons de weg wijst.
Hand in hand gaan we de toekomst tegemoet,
Het bouwen van de Biñan die we koesteren, zonder verdriet.
(Koor)
Biñan, Biñan, onze harten branden vurig,
Voor je betoverende schoonheid, bij elke beurt.
Met dankbaarheid en trots verheffen wij onze stem,
Laat onze eenheid zich verheugen in deze hymne.
(Outro)
Biñan, onze geliefden, we beloven te blijven,
Voor altijd in jouw armen, zullen we onze weg vinden.
Moge deze hymne resoneren in harten die zo puur zijn,
Leidt ons verder, voor altijd veilig.