Hier is een korte analyse van de songtekst:
1. De openingsstrofe:
- Het nummer begint met beelden van armoede, onderdrukking en hopeloosheid. Dylan zingt over een ‘vuile oude man’ en een ‘kind dat nauwelijks te eten heeft gekregen’, waarmee hij de harde realiteit benadrukt waarmee gemarginaliseerde gemeenschappen worden geconfronteerd.
2. Vers 1:
- Dylan gebruikt bijbelse toespelingen om de strijd voor gerechtigheid te vergelijken met de reis van de Israëlieten uit Egypte. Hij verwijst naar het spirituele lied "Go Down, Moses" en trekt parallellen tussen de strijd van Afro-Amerikanen en het lot van de tot slaaf gemaakte Israëlieten.
3. Refrein:
- Het refrein herhaalt de zin:'Babyregen moet vallen', en benadrukt het idee dat verandering en gerechtigheid onvermijdelijk zijn, ook al lijken ze langzaam op zich te laten wachten.
4. Vers 2:
- Dylan bekritiseert de hypocrisie en onverschilligheid van degenen die aan de macht zijn, terwijl hij zingt over de "koning in zijn landhuis" die "geen tijd heeft om te luisteren" naar de kreten van de onderdrukten.
5. Refrein:
- Het refrein herhaalt zich en versterkt de boodschap van de onvermijdelijkheid van verandering.
6. Vers 3:
- Dylan schetst een levendig beeld van een ‘storm dreigt’ en een ‘overstroming is op komst’, wat het groeiende momentum en de macht van de Civil Rights Movement symboliseert.
7. Refrein:
- Het refrein herhaalt zich nogmaals en benadrukt de naderende komst van verandering.
8. Outro:
- Het nummer eindigt met Dylan die de regels "Baby rain must fall" en "Go down, Moses" herhaalt, alsof hij aandringt op actie en oproept tot verandering, vroeg of laat.
Over het geheel genomen dient ‘Baby Rain Must Fall’ als een krachtig en empathisch antwoord op de burgerrechtenbeweging, waarbij solidariteit met de onderdrukten wordt uitgedrukt en een gevoel van hoop en vastberadenheid overkomt voor een rechtvaardiger en rechtvaardiger wereld.