Gedurende het hele nummer gebruikt Hopsin levendige beelden en metaforen om een beeld te schetsen van zijn mentale en emotionele toestand. De titel zelf, ‘Nocturnal Rainbows’, suggereert een gevoel van paradox en dualiteit, wat duidt op de complexiteit van zijn ervaringen. Regenbogen, doorgaans geassocieerd met schoonheid en hoop, worden afgewisseld met de nachtelijke omgeving, die vaak een donkerdere, mysterieuze connotatie heeft.
Het refrein zet de toon voor het nummer, terwijl Hopsin zingt over het gevoel dat hij 'in een droom leeft' en 'achtervolgd wordt door demonen'. Hij brengt een gevoel van desoriëntatie en verwarring over, waarbij hij zijn eigen realiteit en de grenzen tussen dromen en het wakende leven in twijfel trekt.
In de daaropvolgende verzen gaat Hopsin dieper in op zijn persoonlijke demonen en de angsten die hem teisteren. Hij raakt aan thema's als twijfel aan zichzelf, onzekerheid en de angst om te falen, en uit zijn zorgen over het niet voldoen aan de verwachtingen en het teleurstellen van anderen. De teksten onthullen zijn diepste gedachten en onzekerheden en bieden een rauwe en kwetsbare inkijk in zijn psyche.
Het nummer onderzoekt ook het concept van escapisme en de aantrekkingskracht van stoffen als middel om met moeilijke emoties om te gaan. Hopsin erkent de verleiding om aan zijn realiteit te ontsnappen door middel van alcohol en drugs, maar hij erkent ook de destructieve aard van deze krukken en de noodzaak om zijn problemen frontaal onder ogen te zien.
Ondanks de sombere toon van het nummer brengt "Nocturnal Rainbows" een gevoel van hoop en veerkracht over. Hopsins eerlijke zelfreflectie en bereidheid om zijn angsten onder ogen te zien suggereren een pad naar persoonlijke groei en genezing. Het lied herinnert ons eraan dat er zelfs te midden van strijd en duisternis altijd de mogelijkheid bestaat om schoonheid te vinden en tegenspoed te overwinnen.