Elke stap die ik zet, duurt een dag langer.
Dat ik verspil met mijn aandeel in deze hele poppenkast.
Dus verstop ik mezelf in mijn kamer,
En ik speel zo hard op mijn gitaar dat het de maan zou kunnen verbrijzelen.
Ik sluit alle jaloezieën en doe alle deuren op slot.
Omdat ik bang ben voor de wereld, en de wereld is bang voor mij.
Ik heb een plek nodig om na te denken.
Ik heb wat lucht nodig om te ademen.
Ik houd mijn adem al veel te lang in.
Maar ik kan dit niet alleen.
Ik heb iemand nodig die mij uit het gat helpt waar ik in zit.
Dus ik zet alles op het spel.
Ik laat mijn stoel achter,
En ik stap in het onbekende.