Het nummer ontvouwt zich als een contemplatieve ballad, doordrenkt met een gevoel van nostalgie en aanhoudende genegenheid. Terwijl de hoofdpersoon herinneringen ophaalt aan de goede tijden die ze met hun voormalige geliefde deelden, schetsen de teksten levendige beelden van hun gedeelde ervaringen en de impact van het uiteenvallen op beide betrokken partijen.
De terugkerende regel in het hele nummer:'Ik hoor nog steeds je stem in de ochtendzon en ik zie nog steeds je gezicht in de middagzon', betekent dat de verteller de aanwezigheid van zijn ex-partner met zich meedraagt, zelfs naarmate de tijd verstrijkt. De beelden van de ochtend- en middagzon suggereren de voortdurende aanwezigheid van herinneringen, zowel goed als pijnlijk.
Het lied bouwt op naar een aangrijpende climax terwijl Daughtry zingt:"Ik zal mijn leven neerleggen om de opwinding te herinneren die je me gaf." Deze zin drukt een bitterzoet verlangen uit naar de opwinding en passie die de relatie kenmerkten. Het refrein dat volgt introduceert echter een mix van hoop en spijt:"In de maand september voelde het nog nooit zo koud, maar ik voel je lichaam elke avond warm." Hier vindt de zanger troost in de slepende herinneringen en de warmte die ze met zich meebrengen, zelfs te midden van de emotionele kilte van het einde van de relatie.
Over het geheel genomen vangt "September" de essentie van verlangen en herinneringen op, en geeft het de strijd weer om verder te gaan na een aanzienlijk verlies, terwijl je toch vasthoudt aan de dierbare momenten uit het verleden. De reflecterende toon en de emotionele diepgang van het nummer resoneerden met de luisteraars, wat bijdroeg aan het succes en de herkenbaarheid ervan.