Onder een hemel van eindeloze nacht
Waar alle sterren weigeren te ontbranden
Er stijgt een gefluister op uit de grond
Een pleidooi voor hoop in schaduwen gevonden
(Koor)
Jonger dan de lente
Opbloeien in de diepe afgrond
Een baken van licht in de kus van wanhoop
Een flikkering van leven te midden van de somberheid
Ontwakende harten in eeuwige bloei
(Vers 2)
Door kieren en spleten breekt het
Een timide rank, die durft te pakken
Houd van dromen die hier lang vergeten zijn
In dit rijk van wanhoop en angst
(Koor)
Jonger dan de lente
Opbloeien in de diepe afgrond
Een baken van licht in de kus van wanhoop
Een flikkering van leven te midden van de somberheid
Ontwakende harten in eeuwige bloei
(Brug)
De echo's van oude slaapliedjes
Leid hem omhoog om de lucht te raken
Een kracht van pure vastberadenheid
Het doorbreken van barrières, de redding van de dageraad
(Koor)
Jonger dan de lente
Opbloeien in de diepe afgrond
Een baken van licht in de kus van wanhoop
Een flikkering van leven te midden van de somberheid
Ontwakende harten in eeuwige bloei
(Outro)
Een delicate bloem van veerkracht
In sferen van duisternis is het pure schittering
Een herinnering aan de eindeloze macht van het leven
Komt zo helder naar voren
Hoe jonger dan de lente, een onverzettelijke hoop
In het rijk van de schaduw onthult veerkracht.