Door het hele nummer heen gebruikt Julian Lennon metaforen die verband houden met de zee en het zoute water om de diepte van emoties en ervaringen in een relatie te symboliseren. De oceaan vertegenwoordigt de uitgestrektheid en onvoorspelbaarheid van liefde, terwijl het zoute water de tranen, pijn en genezing symboliseert die daarmee gepaard gaan.
Het nummer begint met de zin:"Ik heb urenlang naar de golven gekeken", wat de toon zet voor een contemplatieve en introspectieve reis. Het repetitieve refrein:"Kun je de oceaan voelen roepen? Kun je het water horen stromen? Kun je het zoute water diep in je ziel voelen stromen?" benadrukt de emotionele resonantie en impact van de relatie.
Het lied duikt in de kwetsbaarheid van het jezelf openstellen voor liefde en de angst om gekwetst te worden. Julian Lennon zingt:"Ik ben bang voor wat ik zal aantreffen als ik je binnenlaat", waarmee hij de aarzeling en onzekerheid uitdrukt die vaak gepaard gaan met relaties. Hij erkent ook de transformerende kracht van liefde, vooral in tijden van nood, door te zingen:"Jij bent de enige die mij kan redden van deze duisternis die mij omringt."
Naarmate het nummer vordert, vindt de hoofdpersoon kracht en troost te midden van de emotionele onrust. De zin:'Ik ben verdwaald en ik ben gevonden, ik ben omhoog geweest en ik ben omlaag geweest', suggereert een reis van zelfontdekking en groei door de uitdagingen waarmee de relatie wordt geconfronteerd.
Het lied eindigt met de herhaalde bevestiging:"Ik voel het zoute water diep in mijn ziel stromen", wat aangeeft dat de emotionele impact van de relatie een blijvende stempel op de hoofdpersoon heeft gedrukt.
Over het geheel genomen portretteert ‘Saltwater’ van Julian Lennon de complexiteit en intensiteit van liefde, waarbij de nadruk wordt gelegd op de emotionele turbulentie, genezing en persoonlijke transformatie die gepaard kunnen gaan met diepe romantische verbindingen.