Het kwartet is geschreven voor het Engelse String Quartet, dat op 19 februari 1914 de première gaf in de Wigmore Hall in Londen. Het kwartet is opgedragen aan Walter Wilson Cobbett, een gerenommeerd cellist en muziekmecenas die een groot voorstander was van de hedendaagse Britse muziek.
Het "Spring Song" wordt algemeen beschouwd als een van Bridge's meest populaire en representatieve werken. Het wordt gekenmerkt door zijn melodische schoonheid, rijke harmonieën en expressief gebruik van het strijkkwartetmedium. Het kwartet vangt de essentie van de lente met zijn frisse en levendige muzikale ideeën, waardoor een gevoel van optimisme en vernieuwing ontstaat.
Bridge werd geïnspireerd om het "Spring Song" te componeren na een reis naar het platteland van Sussex. De idyllische natuurlijke schoonheid van de regio en het gevoel van verjonging in het voorjaar vormden de emotionele impuls voor het kwartet. Bridge probeerde deze gevoelens in muziek te vertalen, wat resulteerde in een werk dat een tastbaar gevoel van vreugde en optimisme uitstraalt.
De "Spring Song" is gestructureerd in een enkele doorlopende beweging, waardoor een naadloze stroom van muzikale ideeën mogelijk is. Het opent met een zachte en lyrische melodie in de eerste violen, die de rustige en introspectieve toon van het kwartet bepaalt. De daaropvolgende secties introduceren meer geanimeerde thema's, waardoor spanning en energie worden opgebouwd voordat ze culmineren in een gepassioneerde en uitbundige climax. Het kwartet besluit met een serene en reflectieve coda, die een gevoel van afsluiting van de muzikale reis geeft.
De "Spring Song" toont Bridge's meesterlijke omgang met contrapunt, harmonie en orkestratie. Hij verkent verschillende texturen, van delicate pizzicato-passages tot rijke en resonante tutti-secties. Het kwartet demonstreert ook Bridge's diepgaande kennis van het strijkkwartetmedium, waarbij elk instrument een verschillende rol krijgt en hen in staat stelt ingewikkelde muzikale gesprekken aan te gaan.
Het werk werd bij de première goed ontvangen door critici en publiek. Het werd snel populair en is sindsdien een hoofdbestanddeel van het strijkkwartetrepertoire gebleven. Het "Lentelied" wordt nog steeds gevierd vanwege zijn emotionele diepgang, melodische schoonheid en zijn vermogen om de essentie van de lente in muzikale termen op te roepen.