In het rijk van rijmpjes, met mijn stem die schijnt,
Ik pak de microfoon en laat de grenzen los.
Beats laten vallen die zo ziek zijn dat je geest misschien wel verdraait
Ik ben een presentator met vaardigheid, op een lyrische overval.
(Koor)
Rap door, spuug die rijmpjes, voel de sfeer,
Moeiteloos stromend, gedij ik.
Door de luidsprekers kom ik tot leven,
Rap verder, en de wereld herleeft.
(Vers 2)
Als een sonisch chirurg, die elk vers vervaardigt,
Mijn gedachten ontbranden en mijn verzen barsten.
Rijmpjes slaan harder in dan donderslagen die brullen,
Een verbale kracht tot in de kern ontketenen.
(Koor)
Rap door, spuug die rijmpjes, voel de sfeer,
Moeiteloos stromend, gedij ik.
Door de luidsprekers kom ik tot leven,
Rap verder, en de wereld herleeft.
(Brug)
Mijn stroom is een oceaan, stromingen die stijgen en dalen,
Ik navigeer door emoties, door alles heen.
Van hoogtepunten tot dieptepunten, ik schilder het vet,
Emoties stromen naar buiten, verhalen ontvouwen zich.
(Vers 3)
Beats beuken de ziel, ze laten je bewegen,
Laat het ritme in deze symfonie van geluid kalmeren.
Met passie en ziel resoneert mijn stroom,
Harten verenigen terwijl het weerklinkt.
(Koor)
Rap door, spuug die rijmpjes, voel de sfeer,
Moeiteloos stromend, gedij ik.
Door de luidsprekers kom ik tot leven,
Rap verder, en de wereld herleeft.
(Outro)
Terwijl ik de microfoon laat vallen en mijn reis eindigt,
Ik hoop dat mijn ritme blijft hangen, dat mijn rijmpjes zich uitbreiden.
Want de kracht van muziek kent geen grenzen,
Moge mijn rapgeest je hart in zijn greep houden.