In een land van mist en regen, waar legendes verblijven,
Er is een plaats die Ierland heet, de ware gids van mijn hart.
Van verre kijk ik, met verlangen in mijn ogen,
Voor een glimp van dat Smaragdgroene Eiland, waar mijn geest ligt.
(Koor)
Ik kan Ierland vanaf hier bijna zien,
De schoonheid en verwondering ervan raken me zo dichtbij.
Ook al verdelen de oceanen ons, mijn liefde zal niet ophouden,
Want in mijn dromen vind ik mijn bevrijding.
(Vers 2)
De glooiende groene heuvels, de kliffen zo groots,
Fluisterende verhalen over een mystiek land.
De geur van wilde bloemen, het geluid van de zee,
Betover mijn ziel en bevrijd mij.
(Koor)
Ik kan Ierland vanaf hier bijna zien,
De schoonheid en verwondering ervan raken me zo dichtbij.
Ook al verdelen de oceanen ons, mijn liefde zal niet ophouden,
Want in mijn dromen vind ik mijn bevrijding.
(Brug)
Met elke dag die voorbijgaat, wordt mijn verlangen sterker,
Om voet te zetten op die heilige grond, waar ik thuishoor.
Om het gezang van de Gaelische taal te horen,
En laat de melodieën mij meevoeren.
(Vers 3)
Oh, Ierland, mijn liefde voor jou zit diep,
Een onbreekbare band, die ik voor altijd zal behouden.
Ook al dwaal ik af, mijn hart zal altijd trouw zijn,
Naar het land van mijn voorouders, waar mijn wortels groeiden.
(Koor)
Ik kan Ierland vanaf hier bijna zien,
De schoonheid en verwondering ervan raken me zo dichtbij.
Ook al verdelen de oceanen ons, mijn liefde zal niet ophouden,
Want in mijn dromen vind ik mijn bevrijding.
(Outro)
Op een dag zal ik mijn reis maken, over de wijde zee,
Om het land te omarmen dat mijn lot in handen heeft.
Tot die tijd zal ik de herinneringen koesteren, lieverd,
Van Ierland, de plek die ik vanaf hier bijna kan zien.