De zeeën zouden stijgen als ik het woord gaf
Nu slaap ik 's ochtends alleen
Veeg de straten die ik vroeger bezat
Ik gooide altijd met de dobbelstenen
Voel de angst in de ogen van mijn vijanden
Luister terwijl de menigte zou zingen:
'Nu is de oude koning dood! Lang leve de koning!'
Het ene moment had ik de sleutel in handen
Vervolgens waren de muren voor mij gesloten
En ik ontdekte dat mijn kastelen standhouden
Op zoutpilaren en zandpilaren
Bruine suiker om het bloed aan je handen te bedekken
Een martelaar en een trapezester, een profeet en ook een slager
Het ene moment is hij de stad aan het opruimen, het volgende moment brandt hij het af
Hij kent hier de weg
Alle vieze kleine geheimen komen hier naar voren:
Viva la vida!
Hij zei dat het allemaal voor jou, je lichaam en je bemanning is
"Maar vergeet niet uw huur op de eerste van de maand te betalen!"
Hij is slechts de boodschapper en vergeet niet een tikje op uw hoed te geven
Daar gaat hij, daar gaat hij weer
Over de hele vloer, op het ritme van de beat
En verder, en onderweg, hij gaat zijn gang, hij gaat verder
Je kon een hart horen kloppen
Terwijl ze daar naast je lagen
En als er boven een god is die naar ons beneden kijkt?
Ik ben maar een kleine zwarte schaduw, totdat hij zich weer laat zien
Bruine suiker om het bloed aan je handen te bedekken
Een martelaar en een trapezester, een profeet en ook een slager
Het ene moment is hij de stad aan het opruimen, het volgende moment brandt hij het af
Alles bij elkaar is alles wat we zijn