(Vers 1)
In Veracruz, waar de zon helder schijnt,
Leefde een meisje, een visioen van verrukking,
Met ogen als de oceaan, zo diep en blauw,
En een glimlach die elk hart dat ze kende kon doen smelten.
(Koor)
Veracruz, Veracruz, land van schoonheid en gratie,
Waar de muziek speelt en de dansers elkaar omhelzen,
In Veracruz, waar dromen de vlucht nemen,
Er is een magie die niet kan worden ontkend.
(Vers 2)
Aan de oevers van de Golf, waar de golven zachtjes rollen,
Ze danste met overgave, haar ziel vrij en heel,
Haar gelach als muziek, haar stappen licht en vluchtig,
Terwijl ze haar betovering weefde in de maanverlichte straten.
(Koor)
Veracruz, Veracruz, land van schoonheid en gratie,
Waar de muziek speelt en de dansers elkaar omhelzen,
In Veracruz, waar dromen de vlucht nemen,
Er is een magie die niet kan worden ontkend.
(Brug)
Oh, Veracruz, je geest zo levendig en warm,
Waar passies ontbranden als een tropische storm,
In jouw omhelzing vind ik vrede en vreugde,
Een wereld waar liefde voor altijd helder schijnt.
(Vers 3)
Nu zijn de jaren verstreken, maar haar herinnering blijft,
In de harten van degenen die geraakt werden door haar genade,
Haar geest leeft voort in de liedjes die ze zingen,
Van het meisje uit Veracruz, een schoonheid zonder weerga.
(Koor)
Veracruz, Veracruz, land van schoonheid en gratie,
Waar de muziek speelt en de dansers elkaar omhelzen,
In Veracruz, waar dromen de vlucht nemen,
Er is een magie die niet kan worden ontkend.
(Outro)
Oh, Veracruz, Veracruz, voor altijd zul je zijn,
Een paradijs op aarde, waar iedereen wordt vrijgelaten,
In jouw essentie ligt een vreugde die zo puur is,
Een plek waar dromen voor altijd blijven bestaan.