Leadzanger Conor Oberst hanteert een 'stream of awareness'-schrijfstijl, waardoor een bijna hypnotiserend en desoriënterend effect ontstaat naarmate het nummer zich ontvouwt. Door het hele nummer heen verweeft hij persoonlijke anekdotes en observaties die een gevoel van gedeelde kwetsbaarheid creëren.
Het nummer begint met een etherische pianomelodie, die de toon zet voor de reflectieve en intieme sfeer. De tekst in het eerste couplet introduceert het idee dat liefde 'de basis van alles' is, wat suggereert dat liefde misschien wel de onderliggende basis en drijvende kracht is van de menselijke ervaring.
Het refrein neemt een donkerdere wending en beschrijft een gevoel van emotionele onrust en een bijna overweldigend gevoel van pijn en spijt. Oberst zingt over 'wakker liggen terwijl je lichaam slaapt' en 'alle dingen die we hadden kunnen zijn', waarmee hij gevoelens van verlies en het angstaanjagende gewicht van gemiste kansen overbrengt.
Het nummer raakt ook het thema van menselijke verbinding en de diepgaande impact van relaties. Oberst verwijst naar de gedeelde ervaringen tussen twee individuen en het ingewikkelde web van emoties dat uit deze interacties voortkomt. De zin 'Ik was vóór jou nooit ergens bang voor' suggereert een kwetsbaarheid en openheid die zich ontwikkelt binnen de context van een relatie.
Oberst onderzoekt ook concepten van tijd en het onvermijdelijke verloop van het leven. Hij zingt over 'de draad van de jaren verliezen' en 'terugkijken op de tijd die is doorgebracht', waarbij hij reflecteert op de vluchtige aard van het bestaan en het gewicht van de tijd die verstrijkt.
Het lied keert uiteindelijk terug naar het idee dat liefde de kern vormt van deze ervaringen. Het is door liefde dat we zowel de vreugde als de diepe pijn van het leven ervaren. Door deze complexiteiten te erkennen en te omarmen, suggereert Oberst dat we er veerkracht en misschien zelfs enige schoonheid in vinden.
Concluderend presenteert het nummer "At the Bottom of Everything" een introspectief onderzoek van menselijke emoties en ervaringen, waarbij de nadruk wordt gelegd op de met elkaar verweven aard van liefde, verlies, spijt en de zoektocht naar betekenis te midden van de complexiteit van het leven. Conor Oberst verweeft op meesterlijke wijze persoonlijke verhalen en poëtische beelden, waardoor een rijk tapijt van emoties ontstaat dat op een diepgaand niveau resoneert met luisteraars.