In een klein stadje, waar de sterren zo helder schijnen,
Er leefde een meisje, met dromen die op de vlucht gingen.
Haar naam was Tracy, met een hart vol goud,
Verlangen naar iets, een verhaal dat nog niet verteld is.
(Pre-refrein)
Ze hoorde het gefluister van de wereld daarbuiten,
Van steden die leven en waar verhalen worden voortgebracht.
Met elke nacht die voorbijgaat, groeit haar verlangen,
Om dit kleine stadje te verlaten en haar geest te laten zien.
(Koor)
Zo ver van huis, waar haar dromen wonen,
Tracy's verlangen, haar lot om te vinden.
Met elke stap die ze zet, gaat haar hart omhoog,
De wereld omarmen, onder de uitgestrekte hemel.
(Vers 2)
Via kronkelige wegen begon haar reis,
Met moed en hoop hield ze haar handen vast.
Er stonden haar uitdagingen, maar ze wankelde nooit,
Want de brand binnenin kon niet worden uitgesteld.
(Pre-refrein)
In de drukte van de steden vond ze haar plek,
Omringd door dromen, met de gratie van vastberadenheid.
Met een lach en een traan groeide ze dag na dag,
Een pad creëren dat haar de weg zou wijzen.
(Koor)
Zo ver van huis, waar haar dromen wonen,
Tracy's verlangen, haar lot om te vinden.
Met elke stap die ze zet, gaat haar hart omhoog,
De wereld omarmen, onder de uitgestrekte hemel.
(Brug)
Door slapeloze nachten en dagen vol strijd,
Ze zette door, met veerkracht in haar leven.
Want de roep van haar dromen was sterker dan angst,
En succes in haar toekomst kwam oh zo dichtbij.
(Vers 3)
In het licht van triomf keek ze terug naar huis,
Naar het stadje waar ze ooit rondzwierf.
Maar nu stond ze rechtop, met een stem zo krachtig,
Anderen inspireren, erbij willen horen.
(Koor)
Zo ver van huis, waar haar dromen wonen,
Tracy's verlangen, haar lot om te vinden.
Met elke stap die ze zet, gaat haar hart omhoog,
De wereld omarmen, onder de uitgestrekte hemel.
(Outro)
En nu staat ze bekend om haar moed en macht
Een symbool van hoop, dat zo helder schijnt.
Tracy Miller, het meisje uit een klein stadje,
Die tot nu toe heeft gereisd en de wereld beroemd heeft gemaakt.