2. Integratie van traditionele ritmes en metrums. Moderne westerse componisten zijn ook beïnvloed door traditionele ritmes en maatsoorten uit andere culturen. De Amerikaanse componist Steve Reich gebruikte bijvoorbeeld Afrikaanse drumritmes in zijn werk 'Drumming', en de Franse componist Olivier Messiaen gebruikte Indiase tala-systemen in zijn werk 'Quartet for the End of Time'.
3. Verkenning van nieuwe klankkleuren en texturen. Niet-westerse muziek heeft moderne westerse componisten vaak geïnspireerd om nieuwe klankkleuren en texturen te verkennen. De Amerikaanse componist Henry Cowell gebruikte bijvoorbeeld alleen intonatie (een stemmingssysteem dat gebruik maakt van pure intervallen) in zijn werk 'Synchrony', en de Japanse componist Toru Takemitsu gebruikte in zijn werk 'spatialisatie' (het plaatsen van geluiden in een driedimensionale ruimte). Novemberstappen."
4. Samenwerking met niet-westerse muzikanten. Veel moderne westerse componisten hebben samengewerkt met niet-westerse muzikanten, waardoor ze een dieper inzicht in andere muzikale tradities hebben gekregen. Zo werkte de Amerikaanse componist Philip Glass samen met de Indiase sitarspeler Ravi Shankar aan het album 'Passages'.
5. Ontwikkeling van nieuwe muzikale vormen en genres. De invloed van wereldmuziek heeft ook geleid tot de ontwikkeling van nieuwe muzikale vormen en genres, zoals world fusion, global music en etnomusicologie. Deze nieuwe muziekvormen combineren elementen uit verschillende culturen, waardoor nieuwe en opwindende geluiden ontstaan die traditionele grenzen doorbreken.
Samenvattend zijn moderne westerse componisten op veel manieren beïnvloed door wereldmuziek, waaronder het gebruik van traditionele instrumenten, toonladders, ritmes, metrums, timbres en texturen. Wereldmuziek heeft ook geleid tot de ontwikkeling van nieuwe muzikale vormen en genres.