Lento is een van de meest voorkomende tempomarkeringen die in muziek worden gebruikt. Het wordt vaak gebruikt in klassieke muziek, maar je vindt het ook in jazz, blues en andere muziekgenres. Wanneer een muziekstuk als lento is gemarkeerd, spelen de muzikanten in een langzaam en gestaag tempo. Het tempo van een lentostuk kan variëren, maar ligt doorgaans rond de 40 tot 60 slagen per minuut.
Lento is een veelzijdige tempomarkering die kan worden gebruikt om een verscheidenheid aan verschillende stemmingen en sferen te creëren. Het kan worden gebruikt om een gevoel van kalmte en ontspanning te creëren, of het kan worden gebruikt om spanning en spanning op te bouwen. Lento is een krachtig hulpmiddel waarmee je prachtige en ontroerende muziek kunt maken.
Hier zijn enkele voorbeelden van muziekstukken die als lento zijn gemarkeerd:
* "Adagio voor strijkers" van Samuel Barber
* "Gymnopédie nr. 1" door Erik Satie
* "Clair de Lune" van Claude Debussy
* "Ave Maria" van Franz Schubert
* "Panis Angelicus" van César Franck