Flats worden voor verschillende doeleinden in muzieknotatie gebruikt. Ze kunnen worden gebruikt om noten te creëren die normaal niet voorkomen binnen de diatonische toonladder van de toonsoort waarin een muziekstuk is geschreven. Dit kan worden gebruikt om chromatiek toe te voegen en complexere melodieën en harmonieën te creëren. Flats kunnen ook worden gebruikt om de toonhoogte van noten te verlagen om tegemoet te komen aan het vocale of instrumentale bereik van een bepaalde artiest.
In jazz en andere geïmproviseerde muziek worden soms afgevlakte noten gebruikt om een "blauwe noot" -geluid te creëren. Een blauwe noot is een noot die iets lager is dan de overeenkomstige majeurtoonladder. Dit kan een bitterzoet, melancholisch geluid creëren.
Flats kunnen ook worden gebruikt in combinatie met andere accidentals, zoals scherpe en natuurlijke tonen, om complexere toonhoogtewijzigingen te creëren. Een dubbele flat verlaagt een noot bijvoorbeeld met twee halve tonen, terwijl een flat-sharp een noot een halve toon verhoogt en deze vervolgens met een halve toon verlaagt.
Flats zijn een belangrijk hulpmiddel voor het creëren en begrijpen van muzieknotatie. Ze kunnen worden gebruikt om de toonhoogte van noten te veranderen, nieuwe noten te creëren en chromatiek aan een muziekstuk toe te voegen.