Een sleutelmoment in de evolutie van muziektheater was de opkomst van operette in Europa halverwege de 19e eeuw. Operette, die elementen van opera combineerde met populaire muziek en gesproken dialoog, won een enorme populariteit en legde de basis voor latere muziektheatervormen.
In de Verenigde Staten werd de ontwikkeling van muziektheater aanzienlijk beïnvloed door de opkomst van vaudeville- en minstreelshows aan het einde van de 19e eeuw. Vaudeville-acts bevatten vaak zang en dans, terwijl minstreelshows elementen van Afro-Amerikaanse muziek en cultuur bevatten. Deze invloeden hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van een uitgesproken Amerikaanse stijl van muziektheater.
In het begin van de 20e eeuw ontstond Broadway als het epicentrum van het muziektheater in de Verenigde Staten. Broadway-shows als "The Black Crook" (1866) en "The Prince of Pilsen" (1903) hielpen bij het vaststellen van de conventies van het muziektheater, inclusief de integratie van muziek, dans en gesproken dialoog in een samenhangend verhaal.
Een van de belangrijkste figuren in de ontwikkeling van het muziektheater was Jerome Kern, die in het begin van de 20e eeuw veel Broadway-musicals componeerde. Kerns werken, zoals "Show Boat" (1927), hielpen het muziektheatergenre naar een hoger niveau te tillen door complexere en verfijndere muzieknummers op te nemen.
Over het geheel genomen waren de late 19e en vroege 20e eeuw cruciaal in de evolutie van muziektheater als een apart genre, gekenmerkt door de integratie van muziek, dans en gesproken dialoog in een verenigde theatrale ervaring.