Tijdens de 17e en 18e eeuw mochten vrouwen in Italië, waar opera floreerde, bijvoorbeeld niet op het podium in openbare theaters optreden vanwege heersende morele en sociale taboes. In plaats daarvan werden mannelijke castrati-zangers in vrouwelijke rollen gegoten.
Ondanks deze beperkingen bleven sommige vrouwen echter doorgaan met hun zoektocht naar muziek.
* Francesca Caccini (1587-1640) , een Italiaanse componist, zangeres en luitist, was een van de weinige vrouwelijke componisten tijdens het baroktijdperk die erkenning en succes behaalde. Ze publiceerde verschillende delen van haar composities, waaronder madrigalen, aria's en instrumentale stukken.
* Barbara Strozzi (1619-1677) , eveneens een Italiaanse componist en zangeres, verwierf bekendheid en werd tijdens haar leven alom gevierd. Haar werken omvatten opera's, cantates, madrigalen en andere vocale composities.
* Élisabeth Jacquet de la Guerre (1665-1729) , een Franse componist, klavecinist en zanger, componeerde opera's, cantates, sonates en andere instrumentale werken. Ze genoot bescherming van het Franse koninklijke hof en kreeg erkenning voor haar muzikale talent.
Hoewel deze vrouwen en een paar anderen zichtbaarheid en succes verwierven, bleef hun aanwezigheid in de muziekwereld marginaal vergeleken met hun mannelijke tegenhangers. Pas in latere perioden, vooral aan het einde van de 18e eeuw en daarna, nam de deelname van vrouwen aan de muziek toe en begonnen ze een grotere impact op het veld te krijgen.