- Het oude Griekenland: In de 6e eeuw voor Christus geloofde de Griekse filosoof Pythagoras dat het universum uit wiskundige relaties bestond en dat de beweging van hemellichamen harmonieuze geluiden creëerde. Hij stelde zich voor dat de afstanden en perioden van revolutie van de planeten overeenkwamen met muzieknoten, die een 'muziek van de sferen' vormden die alleen hoorbaar was voor mensen met goddelijke kennis.
- Platonische ideeën: Plato breidde dit concept uit en koppelde het aan zijn theorie van Formulieren of Ideeën. Hij geloofde dat de ware en perfecte vormen van dingen in een hoger, onzichtbaar rijk bestonden, en dat de muziek van de sferen de wiskundige harmonie vertegenwoordigde die ten grondslag ligt aan het fysieke universum.
- Middeleeuws christendom: Sommige middeleeuwse christelijke filosofen en theologen interpreteerden de muziek van de sferen als een manifestatie van Gods orde en perfectie in het universum. Het concept werd af en toe genoemd in religieuze teksten en kunstwerken, maar werd geen prominente theologische doctrine.
- Renaissance-revival: Tijdens de Renaissance leidde de belangstelling voor klassieke kennis tot een hernieuwde verkenning van de muziek der sferen. Astronomen en filosofen zoals Johannes Kepler en Nicolaus Copernicus bespraken het concept, en sommige muzikale composities probeerden zelfs de hemelse harmonieën te imiteren.
- Spirituele symboliek: In de moderne spiritualiteit symboliseert de muziek van de sferen vaak de onderlinge verbinding van alle dingen, de harmonie van de kosmos en de eenheid tussen de mensheid en het universum. Het kan gevoelens van ontzag, verwondering en eerbied opwekken voor de mysteries van het bestaan en de aanwezigheid van een hogere orde.
Hoewel de muziek van de sferen een symbolisch en filosofisch concept blijft en geen verifieerbaar wetenschappelijk fenomeen, heeft ze een diepgaande invloed gehad op het spirituele denken en een blijvende erfenis nagelaten in de kunst, literatuur en filosofie. Het suggereert dat er buiten onze waarneming en begrip een transcendente harmonie en orde in het universum kan bestaan, die volgens veel gelovigen resoneert met hun spirituele ervaringen.