Waarom was het moeilijk voor platenmaatschappijen om royalty's te sturen naar vroege bluesartiesten?

Het was voor platenmaatschappijen moeilijk om royaltybetalingen naar vroege bluesartiesten te sturen, omdat veel van deze artiesten analfabeet waren en geen bankrekening hadden. Bovendien was de platenindustrie in het begin van de 20e eeuw nog niet zo goed ingeburgerd als nu, en waren er geen standaardprocedures voor het betalen van royalty's aan artiesten. Als gevolg hiervan werden veel bluesartiesten nooit betaald voor hun opnames, of ontvingen ze slechts een klein deel van wat ze verschuldigd waren.

In sommige gevallen gaven platenmaatschappijen artiesten eenvoudigweg een vast bedrag voor hun werk, en ontvingen de artiesten geen verdere betalingen. In andere gevallen stuurden platenmaatschappijen royaltybetalingen naar de managers of agenten van de artiesten, die vervolgens een deel van het geld in ontvangst namen voordat ze de rest aan de artiesten gaven. Deze praktijk leidde er vaak toe dat artiesten hun eerlijke deel van de winst uit hun opnames werd afhandig gemaakt.

Het gebrek aan royaltybetalingen aan vroege bluesartiesten droeg in belangrijke mate bij aan de armoede waarmee veel van deze artiesten te maken kregen. Ondanks het feit dat hun muziek vaak erg populair was, leefden veel bluesartiesten in armoede en stierven zonder ooit de financiële beloning van hun werk te zien.