De eerste commercieel verkrijgbare bandrecorders waren monofone , dat wil zeggen, ze had slechts een spoor waarop het geluid op magnetische band op te nemen . In de late jaren 1940 en vroege jaren '50 , sommige progressieve muzikanten begonnen te experimenteren met " overdubben . " Ze zou een nummer af te spelen op een instrument , neem het op tape en dan spelen het terug en neem het op een tweede tape recorder , terwijl op hetzelfde moment met behulp van een microfoon om een ander deel te nemen , het creëren van een " one man band . "
Overdubben Nadelen
Magnetische tape heeft een inherente " sissen " kenmerk. Bij elke overdub , de ruis werd meer verwerpelijk . Bovendien , de eerste opname verloor kwaliteit werd opnieuw opgenomen . Het proces van het overdubben was onhandig en produceerde een low - fidelity product .
Ontwikkeling multitrackrecorders
In 1953 , merkte gitarist Les Paul , die was geweest met behulp van het overdubben , in opdracht van de Ampex bedrijf om een recorder die acht individuele tracks kan opnemen bouwen . In 1955 , had Ampex de eerste commerciële multitrack bandrecorder geproduceerd . Met behulp van een proces Ampex genaamd " Sel - Sync " ( voor Selective Synchronous Recording) , kan de uitvoerder opnemen op een spoor terwijl terug naar eerder opgenomen tracks te luisteren , en ze zouden allemaal worden gesynchroniseerd .
Twee- Track Machines Word Common
Door de late jaren 1950 , twee - sporen multitrack bandrecorders werden vaak gebruikt . Echter , waren de twee sporen gemixt naar mono -opnamen te produceren , zoals administratie -en radiozenders waren allemaal mono media . Typisch , een van de nummers zou worden gebruikt voor het opnemen van instrumenten en de tweede voor de zang , waardoor flexibiliteit in evenwicht tussen de twee bij het mengen .
Drie - Track Machines Emerge
In 1960 Ampex vervaardigd van een drie - track machine waarin Sel - Sync en gebruik van 1 /2-inch brede tape ( 1/4- inch waren de norm geweest ) . RCA ook begonnen met het maken multitrack bandrecorders Al in 1957 , het opnemen van Elvis Presley , en in 1958 , Buddy Holly gebruikt een drie - track machine . Als stereo platen en stereo FM-radio populair werd , ingenieurs gebruikten twee tracks op deze machines voor een stereo beeld van de instrumenten ( linker en rechter kanaal ) tijdens het gebruik van het derde spoor voor zang , die typisch zou worden gecentreerd ( in beide kanalen ) in de meng .
vier- , Acht- en Meer Track machines
Studios begon het installeren van vier en acht -sporen machines in de vroege jaren 1960 , en tegen het einde van de decennium Ampex had een 16 - track recorder op de markt . Rock en pop muzikanten waaronder The Beatles , Tommy James en de Shondells , Frank Zappa , Genesis , David Bowie , Queen en anderen waren allemaal met multitrack recorders regelmatig . Het opnemen van de geschiedenis werd gemaakt toen Wendy Carlos bracht haar album " Switched - On Bach " in september 1968 , met behulp van een Moog synthesizer en een acht - track recorder . Robert Moog schreef in het boek , dat een CD van die originele werken begeleidt , " bijdrage Wendy's om deze revolutie kan niet worden overschat . " In de jaren 1970 , TEAC introduceerde twee vier - recorders die zijn ontworpen voor de consumentenmarkt . Uiteindelijk , 24-track machines met behulp van twee - inch brede tape werd de opnamestudio norm , en technieken werden bedacht om samen te synchroniseren twee of meer van deze machines , waardoor spoor tellingen van 48 en meer .
De digitale Tijdperk
als computer -technologie geavanceerde , digitale opname , in tegenstelling tot de opname analoog , geëlimineerd het probleem van bandsisklank . Digitale audio tape ( DAT) , echter , wordt vandaag vervangen door harde schijf opnemen , en het tijdperk van de multitrack magnetische opname loopt ten einde .