Het romantische orkest was ook flexibeler dan het klassieke orkest . De dirigent kreeg meer vrijheid om de muziek te interpreteren en het orkest kon sneller reageren op veranderingen in tempo en dynamiek. Dit zorgde voor een meer expressieve en dramatische uitvoering.
Hier zijn enkele specifieke voorbeelden van hoe het romantische orkest verschilde van het klassieke orkest:
* Het romantische orkest had een grotere strijkerssectie. Het klassieke orkest had doorgaans ongeveer twintig strijkers, terwijl het romantische orkest er maar liefst vijftig tot zestig kon hebben. Dit zorgde voor een rijker, sonoor geluid.
* Het romantische orkest omvatte meer houtblazers en koperblazers. Het klassieke orkest had doorgaans twee hobo's, twee fagotten en twee hoorns. Het romantische orkest voegde klarinetten, fluiten, trompetten en trombones toe. Dit gaf het orkest een breder scala aan kleuren en timbres.
* Het romantische orkest was flexibeler. Het klassieke orkest werd doorgaans gedirigeerd vanaf het klavecimbel, wat het vermogen van de dirigent om te bewegen en te gebaren beperkte. Het Romantisch orkest werd gedirigeerd vanaf een podium, waardoor de dirigent meer bewegingsvrijheid kreeg. Dit zorgde voor een meer expressieve en dramatische uitvoering.
Het Romantische orkest was een grote vernieuwing in de muziekgeschiedenis. Het stelde componisten in staat werken te creëren met een grotere complexiteit en emotionele diepgang. Het romantische orkest wordt nog steeds gebruikt en blijft een van de krachtigste en meest veelzijdige instrumenten ter wereld.