Geleidelijk aan begon het a capella zingen zich buiten de muren van kloosters en kerken te verspreiden. In de Renaissance begon zich in Europa a capella-polyfonie (meerdere melodieën tegelijkertijd gezongen) te ontwikkelen. Deze nieuwe stijl van a capella zingen werd zowel in de wereldlijke als in de religieuze muziek gebruikt en werd erg populair in de hogere klassen.
In de barokperiode bleef a capella-zang bloeien in Europa. Enkele van de beroemdste componisten van a capella-muziek uit deze periode zijn onder meer Giovanni Pierluigi da Palestrina, Tomás Luis de Victoria en William Byrd.
In de 19e eeuw begon a capella-zang in Europa in populariteit af te nemen, maar in de Verenigde Staten bleef het bloeien. In het begin van de 20e eeuw ontstonden in de Verenigde Staten een aantal nieuwe a capella-groepen, zoals The Revelers, The Four Freshmen en The Mills Brothers. Deze groepen hielpen a capella-muziek populair te maken en naar een breder publiek te brengen.
In de 21e eeuw is a capella-muziek nog steeds populair en wordt deze uitgevoerd door een grote verscheidenheid aan groepen over de hele wereld. Er worden elk jaar een aantal a capella-festivals en -wedstrijden gehouden, en a capella-muziek is vaak te horen in films en televisieshows.