Sommige religieuze leiders geloofden dat theater een zondige activiteit was die immoraliteit, ijdelheid en extravagantie bevorderde. Ze voerden aan dat het mensen afleidde van spirituele zaken en hun ziel bedierf.
Morele zorgen:
Veel mensen geloofden dat theater een morele bedreiging voor de samenleving vormde. Ze dachten dat het een voedingsbodem was voor losbandigheid, gokken, prostitutie en andere ondeugden. Ze waren ook bang dat theater mensen zou blootstellen aan ongepaste of corrumperende inhoud.
Politieke afwijkende meningen:
Theaterproducties werden soms gezien als een platform voor politieke afwijkende meningen of satire, wat gevaarlijk kon zijn in autoritaire samenlevingen. Regeringen hebben theaters wellicht gezien als een bedreiging voor hun macht en autoriteit.
Klasseverschillen:
Theaterbezoek werd vaak geassocieerd met de hogere klassen. Sommige mensen uit de lagere sociale klassen hebben misschien wrok jegens theater en theaterbezoekers gevoeld, waardoor ze het afkeurden.
Intellectueel snobisme:
Sommige mensen vonden theater misschien frivool en zonder intellectuele waarde. Ze geloofden dat het de ongeschoolde massa aansprak en hun aandacht niet waard was.